این خودرو که لیف AT-EV لقب گرفته است بر پایه نیسان لیف Acenta با باطری استاندارد با ظرفیت ۳۰ کیلووات ساعت ساخته شده است که با یک بار شارژ تا ۲۵۰ کیلومتر مسافت را طی میکند. اصلاحات مهمی در این خودرو صورت گرفته است تا توانایی عبور از قسمتهای دورافتادهتر این سفر را داشته باشد.
رینگهای لیف AT-EV از نوع Speedline SL2 Marmora و تایرهای باریک آن از نوع Maxsport RB3 هستند تا عملکرد بهتری در جادههای ناهموار داشته باشد. صفحات محافظ زیر بازوهای جناغی سیستم تعلیق، بافت محافظ شلنگهای ترمز، گلپخشکنها و سینی محافظ آلومینیومی زیر خودرو با ضخامت ۶ میلیمتر، از قسمتهای زیر خودرو در برابر مسیرهای صعبالعبور بیشتر محافظت میکنند.
یک باربند سقفی اصلاحشده فضای بار خارجی بیشتری ایجاد میکند و در این باربند لایتباری LED از نوع Triple-R 16 نصب شده است تا هنگام عبور از دورافتادهترین بخشهای این سفر، ۱۶٫۴۰۰ لومن (لومن واحد پخش نور است) نور با ولتاژ کم برای روشنکردن جلوی خودرو تولید کنند و مکمل روشنایی چراغهای خودرو باشند.
از آنجا که در مسابقه رالی مغولستان زمان مطرح نیست، خودروهای شرکتکننده راحتی ایدهآلی برای سرنشینان خود در مسیرهای طولانی فراهم میکنند. اصلاحاتی که در داخل کابین لیف AT-EV انجام شده با هدف کاهش وزن و افزایش فضا صورت گرفته است. قسمت راننده و سرنشین جلو به جز افزودهشدن کفپوشهای لاستیکی تغییر دیگری نداشته است. صندلیهای ردیف عقب و کمربندهای عقب کلا حذف شدهاند که ۳۲ کیلوگرم وزن خودرو را کاهش دادهاند. در صندوق عقب یک کپسول اطفای حریق و جعبه کمکهای اولیه نیز جاسازی شده است.
اصلاحات این خودرو توسط گروه RML انجام گرفته که یک شرکت برجسته مهندسی خودروهای با عملکرد بالا واقع در بریتانیا است.
کریس رامسی، موسس تیم ماجراجویی با خودروهای الکتریکی میگوید:
«رالی مغولستان دشوارترین رانندگی ما با خودروهای الکتریکی تا به امروز است. ما چندین سال برای اجرای آن برنامهریزی کردهایم. هر چه بیشتر به طرف شرق میرویم نه تنها با کاهش تعداد ایستگاههای شارژ روبرو میشویم، بلکه مسیریابی در این مسیر نیز دشوارتر خواهد شد. نیسان لیف به وضوح بهترین گزینه برای ما بود. من با این خودرو آشنایی دارم؛ همیشه برای من مطمئن و قابل اعتماد بوده است و بزرگترین شبکه شارژ سریع در اروپا متعلق به این خودرو است. این خودرو حتی در نواحی دورافتادهای که فاقد ایستگاههای شارژ سریع هستند قابلیت شارژ با اتصال کماندو ۲۴۰ ولت را نیز دارد. بنابراین باز هم میتوانم باطری خودرو را شارژ کنم و راهم را ادامه دهم. هدف از این سفر تجربه مسافرت با خودروی الکتریکی است، با این حال سریعتر رسیدن به مقصد هدف این سفر نیست. من مشتاقم که در این سفر افراد بیشتری را صرف نظر از اینکه اهل کدام کشور هستند با مزیتهای خودروهای الکتریکی آشنا کنم.»
آقای رامسی قصد دارد تا در طول مسیر توقفهای مکرری انجام دهد و ساکنان کشورهایی که از آنها عبور میکند را با مزایای استفاده از یک خودروی تمامالکتریکی آشنا کند. او همچنین از سیستم ارتباطی What3Words استفاده میکند تا محل برخی از شبکههای شارژ ناشناخته را روی نقشه مشخص کند و رانندگانی که در آینده از منطقه موردنظر عبور میکنند از مزیت یافتن محل دقیق ایستگاههای شارژ بهرهمند شوند.
گرت دانزمور رئیس بخش خودروهای الکتریکی نیسان در اروپا میگوید:
«از زمان معرفی نیسان لیف در سال ۲۰۱۰ مشتریان ما در مجموع بیش از ۳ میلیارد کیلومتر با آن رانندگی کردهاند و در این فرآیند مانع از انتشار بیش از ۵۰۰ میلیون کیلوگرم دیاکسیدکربن شدهاند. برنامه «الکتریکی شدن جهان» داستانهای این افراد را که با خودروهای الکتریکی زندگی میکنند، به هم پیوند میدهد. تعدادی از مالکان نیسان لیف فعالیت و موفقیت بیشتری داشتند و در ماجراجویی با خودروهای الکتریکی شرکت کردند تا ثابت کنند توانایی خودروهای الکتریکی بسیار فراتر از سفرهای روزانه است. ما این رقابت رانندگی دشوار را تحسین میکنیم و برای رانندگان آرزوی سفری مطمئن و لذتبخش داریم.»
کریس رامسی تیم ماجراجویان خودروهای الکتریکی را در سال ۲۰۱۱ تشکیل داد. این تیم از گروهی از علاقهمندان به خودروهای الکتریکی در اسکاتلند تشکیل شده و هدف آن برقراری ارتباط با عموم مردم با روشهای منحصربه فرد و متفاوت و پشتیبانی از تمام مسائل مربوط به خودروهای الکتریکی است.
در این ماجراجوییها طیکردن مسافتهای طولانی و شگفتانگیز با خودروهای الکتریکی امری آشناست. در سپتامبر سال ۲۰۱۵ طیکردن مسافت ۲۶۵۸ کیلومتری در سفری از John O’Groats به Land’s End و برگشتن دوباره از همین مسیر با خودروی نیسان لیف مجهز به باطری با ظرفیت ۲۴ کیلووات ساعت و تنها با استفاده از ایستگاههای شارژ رایگان و در دسترس عموم، فقط ۲ روز طول کشید.
در آوریل ۲۰۱۶ اعضای این تیم ساحل شمال ۵۰۰ را با نیسان لیف مجهز به باطری با ظرفیت ۳۰ کیلووات ساعت در نوردیدند. این مسیر پرپیچوخم و دشوار به طول ۸۳۰ کیلومتر در اطراف کوهپایههای اسکاتلند به عنوان «جواب اسکاتلند به مسیر شماره ۶۶» شهرت پیدا کرده است.
تمام ماجراجوییهای پیشین، در واقع برنامههای تمرینی بودند که کریس برای خود تدارک دیده بود تا بتوان به نقطه اوج، یعنی رالی مغولستان برسد.